آشنایی با انواع حملات سایبری + نحوه مقابله [54 حمله]

فهرست کامل بیش از 50 نوع از انواع حملات سایبری برای شما به همراه نحوه مقابله با آنها در اینجا گردآوری شده است.

 

 

حمله سایبری چیست؟

قبل از رفتن به انواع مختلف حملات سایبری، ابتدا شما را با یک حمله سایبری آشنا خواهیم کرد. هنگامی که یک شخص ثالث دسترسی غیرمجاز به سیستم/شبکه داشته باشد، آن را حمله سایبری می نامیم. شخصی که حمله سایبری را انجام می دهد، هکر/حمله کننده نامیده می شود.

حملات سایبری چندین اثر منفی دارد. هنگامی که یک حمله انجام می شود، می تواند منجر به نقض داده ها و در نتیجه از دست رفتن داده ها یا دستکاری داده ها شود. سازمان‌ها متحمل زیان‌های مالی می‌شوند، اعتماد مشتری مختل می‌شود و به شهرت آسیب وارد می‌شود. برای مهار حملات سایبری، ما امنیت سایبری را اجرا می کنیم. امنیت سایبری روشی برای محافظت از شبکه‌ها، سیستم‌های رایانه‌ای و اجزای آنها در برابر دسترسی غیرمجاز دیجیتال است.

وضعیت COVID-19 همچنین تأثیر نامطلوبی بر امنیت سایبری داشته است. بر اساس گزارش اینترپل و سازمان جهانی بهداشت، افزایش قابل توجهی در تعداد حملات سایبری در طول همه گیری کووید-19 وجود داشته است.

اکنون که می دانید حمله سایبری چیست، اجازه دهید انواع مختلف حملات سایبری را بررسی کنیم.

 

انواع حملات سایبری

امروزه انواع مختلفی از حملات سایبری در جهان رخ می دهد. اگر انواع مختلف حملات سایبری را بشناسیم، محافظت از شبکه ها و سیستم های خود در برابر آنها برای ما آسان تر می شود. در اینجا، 54 حمله سایبری برتر را که بسته به مقیاس می‌توانند بر یک فرد یا یک تجارت بزرگ تأثیر بگذارند، از نزدیک بررسی می‌کنیم.

هوش و ذکاوت امنیت سایبری خود را با آموزش امنیت سایت ما افزایش دهید، جایی که در مناظر متنوع حملات سایبری کاوش خواهید کرد. از فیشینگ گرفته تا بدافزار، باج‌افزار تا حملات DDoS، برنامه جامع ما شما را به مهارت‌هایی برای پیش‌بینی، پیشگیری و کاهش طیف وسیعی از تهدیدات مجهز می‌کند.

حال بیایید با انواع مختلف حملات سایبری در لیست خود شروع کنیم:

 

1. حمله بدافزار (Malware Attack)

حمله بدافزار (Malware Attack) یکی از رایج ترین انواع حملات سایبری است. «بدافزار» به ویروس‌ های نرم‌افزاری مخرب از جمله کرم‌ ها، جاسوس‌افزارها، باج‌افزارها، ابزارهای تبلیغاتی مزاحم و تروجان‌ ها اشاره دارد.

ویروس تروجان خود را به عنوان یک نرم افزار قانونی پنهان می کند. باج افزار دسترسی به اجزای کلیدی شبکه را مسدود می کند، در حالی که جاسوس افزار نرم افزاری است که تمام داده های محرمانه شما را بدون اطلاع شما می دزدد. Adware نرم افزاری است که محتوای تبلیغاتی مانند بنرها را بر روی صفحه نمایش کاربر نمایش می دهد.

بدافزار از طریق یک آسیب پذیری به شبکه نفوذ می کند. هنگامی که کاربر روی یک پیوند خطرناک کلیک می کند، یک پیوست ایمیل را دانلود می کند یا زمانی که از یک درایو آلوده استفاده می شود.

 

حال بیایید ببینیم چگونه می توانیم از حمله بدافزار (Malware Attack) جلوگیری کنیم:

• از نرم افزار آنتی ویروس استفاده کنید. این می تواند از رایانه شما در برابر بدافزار محافظت کند. آنتی ویروس Avast، Norton Antivirus و McAfee Antivirus چند نرم افزار آنتی ویروس محبوب هستند.
• از فایروال ها استفاده کنید. فایروال ها ترافیکی را که ممکن است وارد دستگاه شما شود فیلتر می کنند. Windows و Mac OS X دارای فایروال های داخلی پیش فرض خود هستند که Windows Firewall و Mac Firewall نام دارند.
• هوشیار باشید و از کلیک بر روی لینک های مشکوک خودداری کنید.
• سیستم عامل و مرورگرهای خود را به طور منظم به روز کنید.

 

2. حمله فیشینگ ( Phishing Attack)

حملات فیشینگ یکی از برجسته ترین انواع حملات سایبری است. این یک نوع حمله مهندسی اجتماعی است که در آن مهاجم خود را به عنوان یک مخاطب قابل اعتماد جعل می کند و ایمیل های جعلی را برای قربانی ارسال می کند.

غافل از این، قربانی نامه را باز می کند و روی پیوند مخرب کلیک می کند یا پیوست نامه را باز می کند. با انجام این کار، مهاجمان به اطلاعات محرمانه و اعتبار حساب دسترسی پیدا می کنند. آنها همچنین می توانند بدافزار را از طریق حمله فیشینگ نصب کنند.

 

با انجام مراحل زیر می توان از حملات فیشینگ ( Phishing Attack) جلوگیری کرد:

• ایمیل هایی که دریافت می کنید را دقیق بررسی کنید. اکثر ایمیل های فیشینگ دارای خطاهای قابل توجهی مانند اشتباهات املایی و تغییر قالب نسبت به منابع قانونی هستند.
• از نوار ابزار ضد فیشینگ استفاده کنید.
• رمزهای عبور خود را به طور مرتب به روز کنید.

 

 

3. حمله رمز عبور (Password Attack)

این نوعی حمله است که در آن یک هکر رمز عبور شما را با برنامه ها و ابزارهای مختلف شکستن رمز عبور مانند Aircrack، Cain، Abel، John the Ripper، Hashcat و غیره می شکند. انواع مختلفی از حملات رمز عبور مانند حملات brute force، حملات دیکشنری (dictionary attacks)  و حملات کی لاگر (keylogger attacks ) وجود دارد.

 

در زیر چند راه برای جلوگیری از حملات رمز عبور (Password Attack) ذکر شده است:

• از رمزهای عبور الفبایی عددی قوی با کاراکترهای خاص استفاده کنید.
• از استفاده از رمز عبور یکسان برای چندین وب سایت یا حساب خودداری کنید.
• رمزهای عبور خود را به روز کنید؛ این قرار گرفتن شما در معرض حمله رمز عبور را محدود می کند.
• هیچ راهنمایی رمز عبور در حالت باز نداشته باشید.

 

 

4. حمله مرد میانی (Man-in-the-Middle Attack)

حمله مرد میانی یا Man-in-the-Middle (MITM) به عنوان یک حمله شنود نیز شناخته می شود. در این حمله، یک مهاجم بین یک ارتباط دو طرفه قرار می گیرد، یعنی مهاجم نشست بین مشتری و هاست را ربوده است. با انجام این کار، هکرها داده ها را سرقت و دستکاری می کنند. در حمله Man-in-the-Middle (MITM) ارتباط مشتری و سرور قطع می شود و در عوض، خط ارتباطی از طریق هکر می گذرد.

 

با دنبال کردن مراحل زیر می توان از حملات MITM جلوگیری کرد:

• مراقب امنیت وب سایتی که استفاده می کنید باشید. از رمزگذاری در دستگاه های خود استفاده کنید.
• از استفاده از شبکه های وای فای عمومی خودداری کنید.

 

5. حمله تزریق اسکیوال (SQL Injection Attack)

یک حمله تزریقی پایگاه داده (SQL) در یک وب سایت مبتنی بر پایگاه داده زمانی رخ می دهد که هکر یک پرس و جو استاندارد SQL را دستکاری می کند. این با تزریق یک کد مخرب به یک جعبه جستجوی آسیب‌پذیر وب‌سایت انجام می‌شود و در نتیجه باعث می‌شود سرور اطلاعات مهمی را فاش کند.

این باعث می شود که مهاجم قادر به مشاهده، ویرایش و حذف جداول در پایگاه داده باشد. مهاجمان همچنین می توانند از طریق دیتابیس یک دسترسی مدیریت برای خود اضافه کنند.

 

برای جلوگیری از حمله تزریق SQL یا (SQL Injection Attack):

• از یک سیستم تشخیص نفوذ استفاده کنید، زیرا آنها آن را برای شناسایی دسترسی غیرمجاز به شبکه طراحی می کنند.
• اعتبار سنجی داده های ارائه شده توسط کاربر را انجام دهید. با یک فرآیند اعتبار سنجی، ورودی کاربر را کنترل می کند.

 

6. حمله انکار سرویس (Denial-of-Service Attack )

حمله انکار سرویس (Denial-of-Service Attack ) یک تهدید مهم برای شرکت ها است. در اینجا، مهاجمان سیستم‌ها، سرورها یا شبکه‌ها را هدف قرار می‌دهند و آن‌ها را با ترافیک پر می‌کنند تا منابع و پهنای باند خود را تمام کنند.

وقتی این اتفاق می‌افتد، پاسخگویی به درخواست‌های دریافتی برای سرورها طاقت‌فرسا می‌شود و در نتیجه وب‌سایتی که میزبان آن است بسته می‌شود یا سرعت آن کاهش می‌یابد. این امر درخواست های صحیح کاربران را بدون توجه باقی می گذارد (یعنی کاربران واقعی دیگر به سایت دسترسی ندارند و سایت اصطلاحا بالا نمی آید).

هنگامی که مهاجمان از چندین سیستم در معرض خطر برای راه اندازی این حمله استفاده می کنند، به عنوان یک حمله DDoS (Distributed Denial-of-Service) نیز شناخته می شود.

 

حال بیایید نحوه جلوگیری از حمله DDoS را بررسی کنیم:

• تجزیه و تحلیل ترافیک را برای شناسایی ترافیک مخرب اجرا کنید.
• علائم هشدار دهنده مانند کندی شبکه، خاموش شدن متناوب وب سایت و غیره را بشناسید. در چنین مواقعی سازمان باید بدون معطلی اقدامات لازم را انجام دهد.
• یک برنامه واکنش به حادثه را تدوین کنید، یک چک لیست داشته باشید و مطمئن شوید که تیم و مرکز داده شما می توانند یک حمله DDoS را مدیریت کنند.
• برون سپاری پیشگیری از DDoS به ارائه دهندگان خدمات مبتنی بر ابر.

 

7. تهدید داخلی (Insider Threat)

همانطور که از نام آن پیداست، تهدید خودی شخص ثالثی را شامل نمی شود، بلکه یک خودی را شامل می شود. در چنین موردی؛ این می تواند فردی از درون سازمان باشد که همه چیز را در مورد سازمان می داند. تهدیدهای درونی پتانسیل ایجاد خسارات عظیم را دارند.

تهدیدهای داخلی در مشاغل کوچک بیداد می کنند، زیرا کارکنان آنجا به چندین حساب دارای داده دسترسی دارند. دلایل این شکل از حمله بسیار زیاد است، می تواند طمع، بدخواهی یا حتی بی احتیاطی باشد. پیش‌بینی تهدیدهای داخلی سخت و در نتیجه دشوار است.

 

برای جلوگیری از حمله تهدید داخلی (Insider Threat)

• سازمان ها باید فرهنگ خوبی از آگاهی امنیتی داشته باشند.
• شرکت ها باید منابع IT را که می توانند به آنها دسترسی داشته باشند بسته به نقش شغلی خود محدود کنند.
• سازمان‌ها باید کارکنان را برای شناسایی تهدیدهای داخلی آموزش دهند. این به کارمندان کمک می کند تا بفهمند که یک هکر چه زمانی داده های سازمان را دستکاری کرده یا در حال تلاش برای سوء استفاده است.

 

8. Cryptojacking

اصطلاح Cryptojacking ارتباط نزدیکی با ارز دیجیتال دارد. Cryptojacking زمانی اتفاق می افتد که مهاجمان برای استخراج ارز دیجیتال به رایانه شخص دیگری دسترسی پیدا کنند.

این دسترسی با آلوده کردن یک وب سایت یا دستکاری قربانی برای کلیک بر روی یک پیوند مخرب به دست می آید. آنها همچنین از تبلیغات آنلاین با کد جاوا اسکریپت برای این کار استفاده می کنند. قربانیان از این موضوع بی اطلاع هستند زیرا کد استخراج کریپتو در پس زمینه کار می کند. تاخیر در اقدام و عمل سایت تنها نشانه‌ای است که ممکن است شاهد باشند.

 

با دنبال کردن مراحل زیر می توان از کریپتوجک (Crypotjacking)  جلوگیری کرد:

• نرم‌افزار و تمام برنامه‌های امنیتی خود را به‌روزرسانی کنید زیرا کریپتوجک می‌تواند محافظت‌نشده‌ترین سیستم‌ها را آلوده کند.
• آموزش آگاهی از کریپجکینگ برای کارکنان داشته باشید. این به آنها کمک می کند تا تهدیدات Crypotjacking را شناسایی کنند.
• یک مسدود کننده تبلیغات را نصب کنید. زیرا تبلیغات منبع اصلی اسکریپت های رمزنگاری است. همچنین افزونه هایی مانند MinerBlock داشته باشید که برای شناسایی و مسدود کردن اسکریپت های استخراج کریپتو استفاده می شود.

 

9. Zero-Day Exploit

یک اکسپلویت روز صفر (Zero-Day Exploit) پس از اعلام آسیب‌پذیری شبکه اتفاق می‌افتد. در بیشتر موارد هیچ راه حلی برای آسیب پذیری وجود ندارد. از این رو فروشنده آسیب پذیری را مطلع می کند تا کاربران آگاه شوند. اما این خبر به گوش مهاجمان نیز می رسد.

بسته به آسیب‌پذیری، فروشنده یا توسعه‌دهنده می‌توانند زمان زیادی را برای رفع مشکل صرف کنند. در همین حال، مهاجمان آسیب پذیری فاش شده را هدف قرار می دهند. آنها مطمئن می شوند که از آسیب پذیری سوء استفاده می کنند حتی قبل از اینکه یک وصله یا راه حل برای آن پیاده سازی شود.

 

از سوء استفاده های روز صفر (Zero-Day Exploit) می توان با موارد زیر جلوگیری کرد:

• سازمان ها باید فرآیندهای مدیریت وصله به خوبی ارتباط برقرار کنند. از راه حل های مدیریتی برای خودکارسازی رویه ها استفاده کنید. بنابراین از تاخیر در استقرار جلوگیری می کند.
• برای مقابله با یک حمله سایبری یک طرح واکنش به حادثه داشته باشید. یک استراتژی متمرکز بر حملات روز صفر داشته باشید. با انجام این کار، می توان آسیب را کاهش داد یا به طور کامل از آن جلوگیری کرد.

 

 

10. حمله به سوراخ آبی (Watering Hole Attack)

قربانی در اینجا یک گروه خاص از یک سازمان، منطقه و غیره است. در چنین حمله‌ای، مهاجم وب سایت هایی را هدف قرار می دهد که اغلب توسط گروه هدف استفاده می شود. وب سایت ها یا با نظارت دقیق گروه یا با حدس زدن شناسایی می شوند.

پس از این، مهاجمان این وب سایت ها را با بدافزار آلوده می کنند که سیستم قربانیان را آلوده می کند. بدافزار در چنین حمله‌ای اطلاعات شخصی کاربر را هدف قرار می دهد. در اینجا، این امکان نیز برای هکر وجود دارد که از راه دور به رایانه آلوده دسترسی داشته باشد.

 

حال بیایید ببینیم که چگونه می توانیم از حمله سوراخ آبی (Watering Hole Attack) جلوگیری کنیم:

• نرم افزار خود را به روز کنید و خطر سوء استفاده مهاجم از آسیب پذیری ها را کاهش دهید. مطمئن شوید که به طور منظم حفره های امنیتی را بررسی کنید.
• از ابزارهای امنیتی شبکه خود برای شناسایی حملات حفره آبی استفاده کنید. سیستم های پیشگیری از نفوذ (IPS) در هنگام شناسایی چنین فعالیت های مشکوکی به خوبی کار می کنند.
• برای جلوگیری از حمله چاله آبی، توصیه می شود فعالیت های آنلاین خود را پنهان کنید. برای این، از VPN استفاده کنید و
• همچنین از ویژگی مرورگر خصوصی خود استفاده کنید. VPN اتصال ایمن را از طریق اینترنت به شبکه دیگری ارائه می دهد. این به عنوان یک سپر برای فعالیت مرور شما عمل می کند. NordVPN نمونه خوبی از VPN است.

 

11. جعل (Spoofing)

در spoofing ، مهاجم برای دسترسی به اطلاعات حساس و انجام فعالیت های مخرب، هویت شخص یا چیز دیگری را جعل می کند. به عنوان مثال، آنها می توانند آدرس ایمیل یا آدرس شبکه را جعل کنند.

 

12. حملات مبتنی بر هویت (Identity-Based Attacks)

حملات مبتنی بر هویت برای سرقت یا دستکاری اطلاعات شخصی دیگران، مانند ورود به پین‌های شخصی برای سرقت دسترسی غیرمجاز به سیستم‌های آنها، اقدام می کنند.

 

13. حملات تزریق کد (Code Injection Attacks)

با قرار دادن کدهای مخرب در یک برنامه نرم افزاری برای دستکاری داده ها انجام می شود. به عنوان مثال، مهاجم کدهای مخرب را در پایگاه داده SQL قرار می دهد تا داده ها را سرقت کند.

 

14. حملات زنجیره تامین (Supply Chain Attacks)

از حملات زنجیره تامین نرم افزار یا سخت افزار برای جمع آوری اطلاعات حساس سوء استفاده کنید.

 

15. DNS Tunneling

در DNS Tunneling مهاجم از سیستم نام دامنه (DNS) برای دور زدن اقدامات امنیتی و برقراری ارتباط با یک سرور راه دور استفاده می کند.

 

16. جعل DNS کردن (DNS Spoofing)

حمله سایبری که در آن مهاجم رکوردهای DNS یک وب سایت را برای کنترل ترافیک آن دستکاری می کند.

 

17. حملات مبتنی بر اینترنت اشیا (IoT-Based Attacks)

از آسیب‌پذیری‌های اینترنت اشیا (IoT) مانند ترموستات‌های هوشمند و دوربین‌های امنیتی برای سرقت داده‌ها سوء استفاده میکنند.

 

18. باج افزار (Ransomware)

داده های قربانی را رمزگذاری میکنند و در ازای آن پرداختی را طلب میکنند.

 

19. حملات انکار سرویس توزیع شده (Distributed Denial of Service (DDos) Attacks)

یک وب سایت را از ترافیک غیرواقعی اشباع میکنند تا برای کاربران واقعی در دسترس نباشد و از آسیب پذیری های موجود در شبکه خاص سوء استفاده میکنند.

 

20. ارسال هرزنامه (Spamming)

هرزنامه برای گسترش کلاهبرداری های فیشینگ ایمیل های غیر معتبر ارسال میکنند.

 

21. تصاحب حساب شرکتی (Corporate Account Takeover (CATO))

با کمک تصاحب حساب شرکتی هکرها از اطلاعات ورود به سیستم سرقت شده برای دسترسی به حساب های بانکی دیگران استفاده می کنند.

 

22. دستگاه خودپرداز وجه نقد (Automated Teller Machine (ATM) Cash Out)

هکرها برای برداشت مقادیر زیادی پول نقد از دستگاه های خودپرداز به سیستم های کامپیوتری بانک نزدیک می شوند.

 

23. حملات نهنگ فیشینگ (23. Whale-Phishing Attacks)

با استفاده از تکنیک های پیچیده مهندسی اجتماعی برای به دست آوردن اطلاعات حساس، افراد با مشخصات بالا مانند مدیران اجرایی یا افراد مشهور را مورد هدف قرار میدهند.

 

24. حملات Spear-Phishing

افراد یا گروه های خاص تحت یک سازمان را هدف قرار میدهند. مهاجمان از تکنیک های مهندسی اجتماعی برای به دست آوردن اطلاعات حساس استفاده می کنند.

 

25. تفسیر URL یا URL Interpretation

یک مرورگر وب URL (Uniform Resource Locator) را تفسیر می کند و از صفحه وب مربوطه درخواست می کند تا از آسیب پذیری ها در تفسیر URL استفاده کند.

 

26. Session Hijacking

هکر به شناسه نشست کاربر دسترسی پیدا می کند تا نشست کاربر را با یک برنامه وب تأیید کند و کنترل نشست کاربر را در دست بگیرد.

 

27. حمله بروت فورس (Brute Force Attack)

در حمله بروت فورس (Brute Force Attack) یک مهاجم با امتحان کردن رمزهای عبور مختلف تا زمانی که رمز عبور صحیح پیدا شود، دسترسی غیرمجاز به یک سیستم پیدا می کند. می تواند در برابر رمزهای عبور ضعیف بسیار موثر باشد.

 

28. حملات وب (Web Attacks)

وب سایت ها را هدف قرار می دهد و می تواند تزریق SQL، اسکریپت بین سایتی (XSS) و گنجاندن فایل را وارد کند.

 

29. اسب تروجان (Trojan Horses)

بدافزاری که به نظر یک برنامه قانونی است. اما حاوی کدهای مخرب است. پس از نصب، می تواند اقدامات مخربی مانند سرقت داده ها و کنترل سیستم را انجام دهد.

 

30. حملات درایو (Drive-by Attacks)

در حمله درایو بای سیستم کاربر با مراجعه به وب‌سایت در معرض خطر آن برای سوء استفاده از آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزارهای دیگر برای وارد کردن بدافزار بدون اطلاع کاربر، مملو از بدافزار می‌شود.

 

31. حملات Cross-Site Scripting (XSS)

مهاجم کدهای غیرمجاز را در یک وب سایت قانونی وارد می کند تا به اطلاعات کاربر دسترسی پیدا کند تا اطلاعات حساسی مانند رمزهای عبور و جزئیات کارت اعتباری کاربر را سرقت کند.

 

32. حملات استراق سمع (Eavesdropping Attacks)

در حمله استراق سمع یک مهاجم برای دسترسی به اطلاعات حساس ارتباط بین دو طرف را رهگیری می کند.

 

33. حمله تولد (Birthday Attack)

حمله تولد یک حمله رمزنگاری از پارادوکس تولد برای دسترسی به برخورد در یک تابع هش سوء استفاده می کند. مهاجم با موفقیت دو ورودی تولید می کند تا مقدار هش خروجی یکسانی را بدست آورد. این را می توان برای به خطر انداختن برای دور زدن کنترل های دسترسی استفاده کرد.

 

34. حملات مبتنی بر حجم (Volume-Based Attacks)

مهاجم یک سیستم را با داده های سنگین پر می کند تا برای کاربران قانونی غیرقابل دسترسی باشد. به عنوان مثال، حملات DDoS که در آن رایانه‌های آسیب‌دیده مختلف یک وب‌سایت خاص را پر از ترافیک می‌کنند تا آن را خراب کنند.

 

35. حملات پروتکلی (Protocol Attacks)

از آسیب‌پذیری‌های موجود در پروتکل‌های شبکه برای دسترسی غیرمجاز به یک سیستم یا اختلال در عملکرد منظم آن سوء استفاده می‌کند. به عنوان مثال می توان به حمله SYN Flood Protocol Control Transmission (TCP) و حمله Flood Protocol Control Message Internet (ICMP) اشاره کرد.

 

36. حملات لایه برنامه (Application Layer Attacks)

لایه برنامه یک سیستم را هدف قرار می دهد تا از آسیب پذیری ها در برنامه ها یا وب سرورها سوء استفاده کند.

 

37. حملات دیکشنری (Dictionary Attacks)

یک مهاجم سعی می کند با امتحان کردن لیستی از کلمات رایج، رمز عبور کاربر را حدس بزند. اگر کاربران از رمزهای عبور ضعیف یا آسان استفاده کنند، این حمله موفقیت آمیز خواهد بود.

 

38. ویروس (Virus)

نرم افزارهای مخرب می توانند خود را تکرار کنند و به رایانه های دیگر سرایت کنند. ویروس ها می توانند صدمات قابل توجهی به سیستم ها، فایل های خراب، سرقت اطلاعات و غیره وارد کنند.

 

39. کرم (Worm)

کرم خود را تکثیر می کند و به رایانه های دیگر سرایت می کند، اما برخلاف ویروس ها، کرم ها به تعامل انسانی نیاز ندارند.

 

40. درهای پشتی (Backdoors)

درهای پشتی (Backdoors) به مهاجمان اجازه می دهد تا رویه های احراز هویت استاندارد را دور بزنند و به یک سیستم یا شبکه دسترسی غیرمجاز پیدا کنند.

 

41. ربات ها (Bots)

این نرم افزارها وظایف شبکه یا اینترنت را خودکار می کنند. آنها می توانند برای اهداف مخرب مانند حملات انکار سرویس توزیع شده (DDoS) استفاده شوند.

 

42. سازش ایمیل تجاری Business Email Compromise (BEC)

حال میرسیم به حمله BEC یا سازش ایمیل تجاری؛ با استفاده از ایمیل، مشاغل و سازمان ها را هدف قرار می دهد. مهاجمان به دنبال جعل هویت یک منبع قابل اعتماد برای فریب قربانی برای انتقال وجوه یا اطلاعات حساس هستند.

 

43. حملات Cross-Site Scripting (XSS)

برنامه های کاربردی وب را با تزریق کد مخرب به یک وب سایت آسیب پذیر برای سرقت اطلاعات حساس یا انجام حملات غیرمجاز هدف قرار می دهد.

 

44. حملات با هوش مصنوعی (AI-Powered Attacks)

در حملات مبتنی با هوش مصنوعی از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای دور زدن اقدامات امنیتی سنتی استفاده میکنند.

 

45. روت کیت ها (Rootkits)

روت کیت (Rootkits) به مهاجمان دسترسی ممتاز به سیستم رایانه قربانی ارائه میدهد. روت کیت ها را می توان برای مخفی کردن انواع دیگر بدافزارها مانند جاسوس افزارها یا کی لاگرها استفاده کرد و شناسایی و حذف آنها می تواند چالش برانگیز باشد.

 

46. نرم افزارهای جاسوسی (Spyware)

نرم افزارهای جاسوسی (Spyware) بدافزاری است که برای جمع آوری اطلاعات حساس از سیستم کامپیوتری قربانی طراحی شده است. این می تواند شامل رمز عبور، شماره کارت اعتباری و سایر داده های حساس باشد.

 

47. مهندسی اجتماعی (Social Engineering)

تکنیکی است که مجرمان سایبری برای دستکاری کاربران استفاده می کنند تا آنها را وادار به افشای اطلاعات حساس یا انجام اقداماتی کنند که به نفع آنها نیست.

 

48. کی لاگر (Keylogger)

بدافزاری است که برای ضبط کلیدهایی که قربانی در سیستم رایانه خود وارد می کند طراحی شده است. این می تواند شامل رمز عبور، شماره کارت اعتباری و سایر داده های حساس باشد.

 

49. بات نت ها (Botnets)

بات نت شبکه هایی از رایانه های در معرض خطر هستند که توسط یک مهاجم کنترل می شوند. بات‌نت‌ها می‌توانند حملات انکار سرویس توزیع شده (DDoS) را راه‌اندازی کنند، اطلاعات حساس را سرقت کنند یا سایر فعالیت‌های مخرب را انجام دهند.

 

50. اموتت (Emotet)

بدافزاری است که برای سرقت اطلاعات حساس و انتشار آن به رایانه های دیگر در شبکه طراحی شده است. Emotet اغلب از طریق ایمیل های فیشینگ پخش می شود و شناسایی و حذف آن بسیار دشوار است.

 

51. ابزارهای تبلیغاتی مزاحم (Adware)

بدافزاری است که تبلیغات ناخواسته را در سیستم رایانه قربانی نمایش می دهد. ابزارهای تبلیغاتی مزاحم می توانند آزاردهنده و مخرب باشند، اما عموماً نسبت به سایر انواع بدافزار کمتر مضر هستند.

 

52. بدافزار بدون فایل (Fileless Malware)

بدافزار بدون فایل (Fileless Malware) برای آلوده کردن سیستم رایانه قربانی به فایل‌ها متکی نیست. در عوض، بدافزار بدون فایل، کدهای مخرب را با استفاده از منابع موجود سیستم، مانند حافظه یا کلیدهای رجیستری، اجرا می کند.

 

53. حملات فیشینگ ماهیگیر (Angler Phishing Attacks)

افراد یا سازمان ها را با استفاده از ایمیل های بسیار هدفمند و شخصی سازی شده هدف قرار میدهند. شناسایی حملات فیشینگ ماهیگیر می تواند دشوار باشد و اغلب در سرقت اطلاعات حساس موفق هستند.

 

54. تهدید مداوم پیشرفته (Advanced Persistent Threat (APT))

حمله تهدید مداوم پیشرفته یک حمله سایبری است که با دسترسی طولانی مدت و مداوم به سیستم کامپیوتری قربانی مشخص می شود. حملات APT بسیار پیچیده هستند و شناسایی و حذف آنها دشوار است.

 

 

چگونه از انواع حملات سایبری جلوگیری کنیم؟

اگرچه ما به چندین روش برای جلوگیری از انواع مختلف حملات سایبری که در مورد آن بحث کردیم نگاهی انداختیم، بیایید خلاصه و چند نکته شخصی را بررسی کنیم که می‌توانید برای جلوگیری از حمله سایبری به طور کلی اتخاذ کنید.

1. رمزهای عبور خود را مرتباً تغییر دهید و از رمزهای عبور الفبایی عددی قوی استفاده کنید که شکستن آنها دشوار است. از استفاده از رمزهای عبور بسیار پیچیده که شاید یادتان رود خودداری کنید. از یک رمز عبور دو بار استفاده نکنید.
2. سیستم عامل و برنامه های خود را به طور منظم بروز کنید. این یک روش پیشگیری اولیه برای هرگونه حمله سایبری است. این آسیب پذیری هایی را که هکرها تمایل به سوء استفاده از آنها دارند حذف می کند. از نرم افزار محافظت از آنتی ویروس قابل اعتماد و قانونی استفاده کنید.
3. از فایروال و سایر ابزارهای امنیتی شبکه مانند سیستم های جلوگیری از نفوذ، کنترل دسترسی، امنیت برنامه و غیره استفاده کنید.
4. از باز کردن ایمیل های فرستنده ناشناس خودداری کنید. ایمیل‌هایی را که دریافت می‌کنید از نظر حفره‌ها و خطاهای مهم بررسی کنید.
5. از VPN استفاده کنید. این اطمینان حاصل می کند که ترافیک بین سرور VPN و دستگاه شما را رمزگذاری می کند.
   به طور مرتب از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید. به گفته بسیاری از متخصصان امنیتی، ایده آل است که سه نسخه از داده های خود را در دو نوع رسانه مختلف و یک کپی دیگر در مکانی خارج از سایت (ذخیره سازی ابری) داشته باشید. از این رو، حتی در جریان یک حمله سایبری، می توانید داده های سیستم خود را پاک کرده و با یک نسخه پشتیبان به تازگی انجام شده آن را بازیابی کنید.
6. کارکنان باید از اصول امنیت سایبری آگاه باشند. آنها باید انواع مختلف حملات سایبری و راه های مقابله با آنها را بدانند.
7. از احراز هویت دو عاملی یا چند عاملی استفاده کنید. با احراز هویت دو مرحله‌ای، از کاربران می‌خواهد که دو عامل احراز هویت متفاوت را برای تأیید خود ارائه دهند. هنگامی که از شما برای بیش از دو روش دیگر برای احراز هویت به غیر از نام کاربری و رمز عبور درخواست می شود، آن را احراز هویت چند عاملی می گوییم. این یک گام حیاتی برای ایمن سازی حساب شما است.
8. شبکه های Wi-Fi خود را ایمن کنید و از استفاده از Wi-Fi عمومی بدون استفاده از VPN اجتناب کنید.
   از موبایل خود محافظت کنید، زیرا تلفن های همراه نیز هدف حمله سایبری هستند. برنامه ها را فقط از منابع معتبر و قابل اعتماد نصب کنید، مطمئن شوید که دستگاه خود را به روز نگه دارید.

 

اینها نکاتی هستند که باید برای محافظت از سیستم ها و شبکه های خود در برابر حمله سایبری پیاده سازی کنید.

 

تکامل امنیت سایبری

تکامل امنیت سایبری را می توان به روزهای اولیه محاسبات ردیابی کرد، زمانی که اقدامات امنیتی حداقل بود و اینترنت یک شبکه نسبتا کوچک بود. در اوایل دهه 90، فایروال ها روش رایج محافظت از شبکه ها و داده ها در برابر حملات سایبری بودند. اکنون، این حوزه از امنیت سایبری دارای طیف گسترده‌ای از فناوری ها است:

• سیستم های تشخیص نفوذ
• هوش تهدید
• اطلاعات امنیتی و مدیریت رویداد (SIEM)

 

 

نتیجه گیری

در این مقاله در مورد انواع حملات سایبری، همه چیز را در مورد حملات سایبری فهمیده‌اید. شما به چیستی حمله سایبری، 54 نوع برتر حملات سایبری و راه‌های جلوگیری از حمله سایبری نگاه کردید. با افزایش تعداد جرایم سایبری امروزه، خوب است که از حملات سایبری و اینکه چگونه می توان از شبکه آنها محافظت کرد، آگاه بود.

آیا در مورد «انواع حملات سایبری» سؤالی از ما دارید؟ لطفا آنها را در بخش نظرات این مقاله ذکر کنید. همچنین می توانید خدمات افزایش امنیت سایت خود را به ما بسپارید تا با خیال راحت شما را از شر هکرها آسوده کنیم! علاوه بر این، اگر به دنبال آموزش امنیت سایت هستید، قطعا دوره ما می تواند برایتان مناسب باشد!

 

 

سوالات متداول درباره انواع حملات سایبری

 

1. حمله سایبری چیست؟

حمله سایبری یک دسترسی غیرمجاز به سیستم/شبکه توسط شخص ثالث است. هدف آن از بین بردن یا سرقت اطلاعات محرمانه از یک شبکه کامپیوتری، سیستم اطلاعاتی یا دستگاه شخصی است. شخصی که این حمله سایبری را انجام می دهد هکر نامیده می شود.

 

2. نمونه هایی از حمله سایبری چیست؟

برخی از نمونه‌های حمله سایبری عبارتند از – حملات پروفایل افراد مشهور توییتر، ایمیل‌هایی با پیوست‌هایی که حاوی بدافزار هستند، ایمیل‌هایی با پیوند به وب‌سایت‌های مخرب، و جریان‌های ارتباطی قانونی با بسته‌های مخرب.

 

3. در حین حمله سایبری چه اتفاقی می افتد؟

حملات سایبری سیستم‌های رایانه‌ای را برای تغییر، دستکاری، مسدود کردن، حذف یا سرقت داده‌های این سیستم‌ها غیرفعال، تخریب، مختل یا کنترل می‌کنند. آنها می توانند توسط هر فرد یا گروهی از طریق اینترنت با استفاده از یک یا چند استراتژی حمله ساخته شوند. منجر به ضرر مالی یا سرقت اطلاعات می شود.

 

4. راه های مختلف برای جلوگیری از حملات سایبری چیست؟

برخی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از حملات سایبری عبارتند از تغییر منظم رمزهای عبور و استفاده از رمزهای عبوری که شکستن آن‌ها دشوار است، به‌روزرسانی سیستم‌عامل‌ها و برنامه‌ها، استفاده از فایروال و سایر ابزارهای امنیتی شبکه، اجتناب از ایمیل‌های فرستنده‌های ناشناس، تهیه نسخه پشتیبان منظم از اطلاعات، و با استفاده از احراز هویت چند عاملی.

 

5. انواع اصلی حملات سایبری چیست؟

انواع اصلی حملات سایبری عبارتند از حملات فیشینگ، حملات بدافزار، انکار سرویس (DoS) و حملات انکار سرویس توزیع شده (DDoS). موارد دیگر عبارتند از حملات Man-in-the-Middle (MitM)، SQL Injection، Cross-Site Scripting (XSS) و حملات Whale-Phishing.

 

6. حملات سایبری چگونه اتفاق می افتد؟

حملات سایبری می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. به عنوان مثال، یک هکر می تواند از روش های فیشینگ استفاده کند تا کاربر را فریب دهد تا روی یک پیوند مخرب کلیک کند یا اعتبار ورود خود را در یک وب سایت جعلی وارد کند. از طرف دیگر، یک هکر ممکن است به آسیب پذیری نرم افزار برای دسترسی به دستگاه های دیگر برای سرقت اطلاعات حساس آسیب برساند.

 

 

منابع و مقالات مرتبط

 

• کپچا و ریکپچا چیست؟
• چگونه هدرهای امنیتی را به سایت خود اضافه کنم؟
• منبع: Simplilearn